آســمـــــونِ کـریـــمـهـــ

میلاد پیـــامبر رحمت صلی الله علیه وآله و امام صادق علیه السلام مبارکباد

گوشه اى از حوادث عجیب هنگام ولادت پیامبر بزرگ اسلام صلّى اللّه علیه و آله‏

1- شیخ صدوق (ره) به سند خود از امام صادق علیه السّلام نقل مى‏ کند که فرمود: ابلیس در آسمانهاى هفتگانه رفت و آمد مى‏ کرد، هنگامى که حضرت عیسى علیه السّلام متولّد شد، از رفتن به سه آسمان، ممنوع گردید، ولى در چهار آسمان رفت و آمد مى‏ کرد. هنگامى که رسول خدا پیامبر اسلام صلّى اللّه علیه و آله متولّد گردید، از رفتن به همه آسمانهاى هفتگانه ممنوع شد، و شیطان هائى که به سوى آسمان مى ‏رفتند بوسیله تیرهاى شهاب آسمانى رانده مى‏ شدند.

هنگامى که قریشیان اوضاع آسمان (و شهابهاى زیاد آسمانى را در بالا) مشاهده کردند، گمان کردند که قیامت برپا شده، به همدیگر مى‏ گفتند: «این نشانه برپا شدن قیامت است که ما درباره آن از اهل کتاب مى‏ شنیدیم».

عمرو بن امیّه که از کاهنان زبردست بود گفت: «به ستارگان آسمان که راهنماى ما در سفرها و نشانه زمستان و تابستان ما هستند بنگرید، اگر آنها از جاى خود پرتاب مى‏ شوند بدانید که هنگام نابودى همه ما و همه چیز فرا رسیده است، ولى اگر آنها در جاى خود قرار دارند و ستارگان دیگرى پرتاب مى‏ گردند، این بیانگر حادثه جدیدى است (که آن را من نمى‏ دانم).

2- در همان بامداد ولادت رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله، تمام بتها از جاى خود کنده شده و واژگون شدند.

3- و در همان شب تولّد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله ایوان کاخ مدائن (ایوان کسرى) به لرزه شدید در آمد و چهارده کنگره (دندانه سر دیوار) آن فرو ریخت.

4- آب دریاچه ساوه در زمین فرو رفت و خشکید.

5- آب رود سماوه [واقع در بین کوفه و شام‏] آن قدر زیاد شد که جارى گردید.

6- آتشکده سرزمین فارس خاموش شد، با اینکه هزار سال قبل از آن، همچنان روشن بود.

7- رئیس مذهبى ایرانیان (مؤبد مجوس) در آن شب تولّد پیامبر صلّى اللّه علیه و آله، در عالم خواب دید: شتران نیرومندى، اسبهاى عربى را مى‏ کشیدند و از دجله گذشتند و داخل بلاد ایرانیان شدند، و طاق ایوان کاخ شاه ایران، از وسط شکافته شد، و از دجله که بناهائى در آن ساخته بودند و آن را پر کرده و آبش را خشک نموده بودند، آب جارى شد و نورى در آن شب از جانب حجاز پخش گردید که تا مشرق کشیده شد، و در تمام جهان، هیچ تختى از پادشاهان بجاى خود نماند مگر اینکه صبح آن شب واژگون شد، و پادشاهان در آن روز لال شدند، بطورى که تا شب نتوانستند سخن بگویند. دانش کاهنان نابود، و سحر ساحران بى‏ اثر شد و بین همه کاهنان عرب و همزادشان (که اخبار پنهانى را به آنها مى‏ دادند) جدائى افتاد، و قبیله قریش در میان عرب، داراى مقام عظیم شدند، و با عنوان «آل اللّه» (دودمان خدا) نامیده شدند.

امام صادق علیه السّلام فرمود: «از این رو به آنها «آل اللّه» گفتند که آنها در مکّه کنار بیت اللّه الحرام (کعبه) بودند».

منبع:.........................................................................................................................................................

الأنوار البهیة/ ص 20 و 21