آســمـــــونِ کـریـــمـهـــ

همه ما از غیبت امام زمان و اینکه امام در بین ما نیست کمی تا قسمتی دل گیریم ولی اون قدر هم هوای آمدن آقا تو سرمون نیست که نتونیم زندگی کنیم و از خواب و خوراک بیفتیم

با رفتارمون یه جوری به آقا می گیم آقا حالا نیومدیم هم به جایی بر نمی خوره ما که داریم زندگی می کنیم الحمد لله بندگی بگیر نگیری هم داریم براتون هم دعا می کنیم 

شما هم هر وقت خدا خواست تشریف بیارید بودیم قدم شما رو چشم پا رکاب شما هستیم نبودیم امید رجعت داریم وگرنه که دیگه تکلیفی نداریم

به همین سادگی محترمانه خودمون رو خلاص می کنیم.

ته حرف اینه بیای یا نیای برای ما فرقی نمی کنه نه اینکه فرقی نمی کنه بهتر می شه ولی الان بدتر از اینی که هست نمی شه ، نه این طوری نیستیم این دیگه توقع زیادی هست  

اگه این حرف رو بزنیم ببخشیدا از بنی اسرائیل پست تریم با اینهمه بدی که ازشون شنیدیم خوش غیرت بودند چهل روز ندبه کردند

قَالَ فَلَمَّا طَالَ عَلَى بَنِی إِسْرَائِیلَ الْعَذَابُ ضَجُّوا وَ بَکَوْا إِلَى اللَّهِ أَرْبَعِینَ صَبَاحاً فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَى مُوسَى وَ هَارُونَ یُخَلِّصُهُمْ مِنْ فِرْعَوْنَ فَحَطَّ عَنْهُمْ سَبْعِینَ وَ مِائَةَ سَنَةٍ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع هَکَذَا أَنْتُمْ لَوْ فَعَلْتُمْ لَفَرَّجَ اللَّهُ عَنَّا فَأَمَّا إِذَا لَمْ تَکُونُوا فَإِنَّ الْأَمْرَ یَنْتَهِی إِلَى مُنْتَهَاهُ.

همه الحمد الله هوای آمدن آقا رو در سر دارند ولی چقدر هوای آمدن آقا رو تو سر می پرورانیم این مهم است ؟ آیا طوری هست که بدون امام زمان نتونیم زندگی کنیم ؟ از این کمتر گره باز نمی شه هکذا انتم لو فعلتم لفرج الله عنا از ما گره باز نمی شه

( باید امام زمان از خودت از پدر و مادرت بیشتر دوست داشته باشی تا این طوری بشه وگرنه نمیشه )

آیا ما زمینه هایی دلربای لحظه های ظهور آقا رو فراهم کردیم ؟

آیا فرهنگ جامعه مون رو به گونه ای مهیا کردیم که وقتی از فرد فرد مردم بپرسند قشنگ ترین لحظه زندگی شما چه لحظه ایی بگن لحظه ایی که ظهور رو درک کنم

از جاذبه های مهدویت عصر ظهور هست که آن قدری که شایسته ظهور دولت کریمه هست سخن نگفتیم و اثر هنری نیافریدیم که دل همه برای ظهور برود

اینقدری که دیگران مهدی هراسی رو ترویج می دن ما هوس درک عصر ظهور امام رو به دل دوستان امام زمان انداختیم ؟

همان طوری که اساسا برای دلربای بهشت کم گذاشتیم خدا یکه تازی می کنه در تبلیغات برای بهشتش یه جوری نعمت های بهشت رو تو چشم ما درشت می کنه تا دلبری کنه اینجا یه نموره می چشونه تا وقتی از بهشتش حرف می زنه بفهمی یعنی چی

توقع ظهور رو  بالا ببریم / المتوقع فیه لظهورک و ظهور الامر علی یدیک

تمنای ظهور رو ته دلمون پیدا کنیم / بنفسی انت امنیه شائق یتمنی من مومن و مومنه ذکرا فحنا

این تیپ آدما ایمان دارند که ظهور رو نزدیک می بینه/ انهم یرونه بعیدا و نراه قریبا

و این کفر رو ندارند و پناه می بریم از این کفر به خدا

علی بن مهزیار اهوازی بارها داستانش رو شنیدید فَقَالَ لِی: یَا أَبَا الْحَسَنِ، قَدْ کُنَّا نَتَوَقَّعُکَ لَیْلًا وَ نَهَاراً، فَمَا الَّذِی أَبْطَأَ بِکَ عَلَیْنَا؟ قُلْتُ: یَا سَیِّدِی، لَمْ أَجِدْ مَنْ یَدُلُّنِی إِلَى الْآنَ.قَالَ لِی: لَمْ‏  نَجِدْ أَحَداً یَدْلُّکَ؟ ثُمَّ نَکَثَ بِإِصْبَعِهِ فِی الْأَرْضِ، ثُمَّ قَالَ: لَا وَ لَکِنَّکُمْ کَثَّرْتُمُ‏ الْأَمْوَالَ، وَ تَجَبَّرْتُمْ عَلَى ضُعَفَاءِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ قَطَعْتُمُ الرَّحِمَ الَّذِی بَیْنَکُمْ، فَأَیُّ عُذْرٍ لَکُمْ الْآنَ؟ فَقُلْتُ: التَّوْبَةَ التَّوْبَةَ، الْإِقَالَةَ الْإِقَالَةَ. ثُمَّ قَالَ: یَا ابْنَ الْمَهْزِیَارِ، لَوْ لَا اسْتِغْفَارُ بَعْضِکُمْ لِبَعْضٍ لَهَلَکَ مَنْ عَلَیْهَا إِلَّا خَوَاصَّ الشِّیعَةِ الَّذِینَ تُشْبِهُ أَقْوَالُهُمْ أَفْعَالَهُمْ.